امام حسین علیه السلام چرا زنان و کودکان به کربلا بردند؟

«بسم الله الرحمن الرحیم»

یکی از برکات سفر ما به عتبات این بود که در کربلای معلا روزی دو بار یکبار بعد از نماز صبح در حرم آقا امام حسین علیه السلام و یکبار بعد از نماز مغرب و عشاء در حرم آقا ابوالفضل العباس علیه السلام از منبر حجت الاسلام و المسلمین قاسمی بهره می بردیم (این جلسات توسط بعثه مقام معظم رهبری حفظه الله بر گزار میشد و من تا به حال نظیرش را ندیده بودم.).این را عرض کردم که بگویم مطلبی که می نویسم پای منبر ایشان شنیده ام اگر چه که زبان الکن من کجا و بیان شیرین و رسای ایشان کجا.ان شاءالله که مفید باشد.

دلیل اول: شهر مدینه در آن زمان  مکان خوبی برای ساکن شدن زنان و کودکان به تنهایی نبود چرا که سیاست پلید بنی امیه لعنت الله علیهم این بود که هر گاه زورشان به مردان مجاهد نمی رسید به همسران و فرزندانشان دست درازی می کردند. به طور مثال وقتی حجاج بن یوسف ثقفی به درک واصل شد در زندان او چند هزار مرد و زن مجاهد و عفیف با وضعیتی بسیار بسیار نا مناسب که حتی به زبان آوردن آن هم شرم آور است به طور مختلط زندانی بودند.زینب کبری  سلام الله علیها که نباید در زندان ها و کوچه های مدینه فریاد بزند،مدینه ای که هر چه پسر رسول خدا ندای هل من ناصر دادند از خواب بر نخواستند ؛ایشان در بیابان کربلا هم صبر می کنند طرف صحبتشان با عمروشمر و خولی لعنت الله علیهم نیست . با عمری که نصایح امام حسین علیه السلام در گوشش اثر نکرد و نه گندم ری را خورد و نه جو آن را؛ زینب کبری سلام الله علیها با منشا فتنه کار دارد باید در قصر فریاد کند باید یزید لعنت الله علیه و زاد الله عذابه را سر جایش بنشاند و از جواب نا توان کند.

بنابراین اگر امام حسین علیه السلام زنان و کودکان را در مدینه می گذاشتند هنوز از دم دروازه خارج نشده بودند که باید برای آزاد کردن

زینب کبری (س)و دیگر زنان با بنی امیه لعنت الله علیهم می جنگیدند پس اصلا حماسه ای شکل نمی گرفت.

دلیل دوم:سیاست دیگر بنی امیه لعنت الله علیهم این بود که به علویان و پیروان ائمه علیهم السلام تهمت شورش و آشوبگری می زدند و به همین بهانه تعداد کثیری را به شهادت می رساندند. از این رو امام علیه السلام هنگامی که به سمت مکه روانه بودند پیشنهاد مسلم را که به امام عرض کرد: بیایید از راه خلوت برویم نه راه های عمومی چون ممکن است برایمان کمین زده باشند. را رد کردند و از راهی رفتند که اکثر مردم می رفتند در راه هر انسانی که اندک شعوری داشت می فهمید که اگر برای شورش آمده بود طفل شش ماهه را نمی آورد رقیه و سکینه سلام الله علیهما را نمی آورد،خواهر گرانقدرش را نمی آورد.

بدین صورت امام حسین علیه السلام یکی دیگر از نقشه های بنی امیه را نقش بر آب کردند.

دلیل سوم:اما حسین علیه السلام نمی خواهند یک قیامی به پا کنند که همه سنگینی آن بر دوش  مردان باشد یا بر عکس بر دوش زنان باشد ؛یا به بیان دیگر نه قیام مذکر و نه قیام مونث بلکه یک قیام مذنث از این جهت اگر ابوالفضل العباس علیه السلام می آیند،زینب کبری سلام الله علیها هم

می آیند.برای علتش هم همین بس که کربلا در کربلا می ماند اگر زینب سلام الله علیها نبود.

دلیل چهارم:اصلا در کجا امده است که امام علیه السلام زنان و کودکان را امر کردند که با من بیایید؟در کدام کتاب؟کدام سند؟اصلا اگر این طور فکر کنیم به معرفت زینب کبری سلام الله علیها ظلم کرده ایم.

آمده است که یک نفر نزد امام حسین علیه السلام آمد و عرضه داشت آقا میخواهید بروید لا اقل زنان را همراه خود نبرید در این زمان زینب کبری سلام الله علیها فرمودند اگرخودت  میخواهی نیایی نیا اما برای من  رایزنی نکن هاشا که من حسینم را تنها بگذارم.

از طرفی دلبستگی فرزندان امام علیه السلام به ایشان وصف ناشدنی است. کودکان طاقت دوری پدرشان را ندارند از این رو داوطلبانه به این سفر

می روند.

پروردگارا به آبروی سید الشهدا علیه السلام به ما توانایی درک درست قیام حسینی را عطا بفرما./آمین

پروردگارا زیارت مولا و اربابمان حسین علیه لسلام را در دنیا و آخرت نصیب و روزی ما بگردان./آمین

بار خدایا ما را حسینی بمیران./آمین

والسلام